Tate i Lucy stanowią dziwny duet dla postronnych osób. Trudno się nawet dziwić, kiedy obie czerpią wielką satysfakcje z prób wkurzania się nawzajem. Codziennością dla Lucy są notoryczne próby grania dziewczynie na nerwach wykorzystując swój dryg do wszczynania awantur. Szkoda tylko, że wytrącenie Tate z równowagi nie należy do najłatwiejszych zadań. Oczywiście panna Herring nie pozostając dłużna prowokuje rudowłosą na swój własny stoicki sposób. Nie każdy wie jednak, że to ich własny specyficzny sposób na okazanie wzajemnej sympatii, bo naprawdę bardzo się lubią. Dodatkowo Lucy często wprasza się do mieszkania Tate bez zapowiedzi, gdy akurat nęka ją nuda lub czegoś jej zabraknie.

Lucy nie zaprzeczyłaby stwierdzeniu, że to jej własne usposobienie jest częstą przyczyną eskalacji spięć z Sept. Tak naprawdę, to Lucy powiedziałaby, że ją lubi i w razie potrzeby stanęłaby po jej stronie. Jednak łącząca je swego rodzaju skłonność agresji i małe pokłady cierliwości sprawiają, gdy tylko Sept zaczyna na nią warczeć, ruda prawie nigdy nie potrafi tego puścić mimo uszy. Nawet jeżeli już po kilku minutach zapomina, o co tak naprawdę poszło. Wydaje jej nawet, że Sept zdarza się na nią warczeć odrobinkę mniej, co traktuje za plus. Czasami nie wie jednak, czy powinna odpierać niektóre z jej irytujących odzywek jako obelgi, czy komplementy. Nie sposób pominąć również, że "dzieła" malarskie Lucy dostarczają Sept niemały ubaw, chociaż może jeszcze więcej rozrywki sprawia jej straszenie rudowłosej własnymi obrazami (będących wykonanych z o wiele większym talentem), które swoją tematyką niepokoją, a może i czasem nawet przerażają Lucy, choć do tego drugiego akurat już zbyt chętnie się nie przyzna.

Ze względu na odmienne charaktery, relacja dziewczyn nie należała do najłatwiejszych. Postawa Ines oraz podejście do sprawy, szczególnie zaraz po dołączeniu do Rycerzy, wystawiały na próbę ubogie pokłady cierpliwości u Lucy. Podczas gdy rudowłosa reagowała na wszystko z typową dla niej pasją, Ines odpowiadała dumnym chłodem, rzucając kilka pasywno-agresywnych komentarzy. Z biegiem czasu, jednak Lucy przywykła do jej zachowania i udało im się dojść do pozytywnych stosunków. Dodatkowo Ines podjęła się prawie niemożliwego zadania, jakim jest próba ogarnięcia nadpobudliwego stworzenia, jakim jest Lucy. I choć skutek tego jest różny, to dzięki niej zazwyczaj pamięta o tym, by zmyć z siebie farby i zrobić sobie kilka godzin drzemki. Lucy za to chętnie użycza jej własnej kreatywności, dzieląc się swoimi nieszablonowymi przemyśleniami i pomysłami.

 
Jeżeli miałoby się wskazać, którego z Rycerzy Lucy najrzadziej męczy swoimi kłótniami, byłaby to bez wątpienia Jen. Jako że sama Flores nie zalicza się już do najmłodszych wilków, szanuje opinie starszej i bardziej doświadczonej wilkołaczki, będąc skora do wysłuchania nawet jej bardziej przekombinowanych pomysłów. Nawet jeżeli koniec końców się z nimi nie zgadza, to o wiele rzadziej rozpętuje z tego powodu kłótnie. Co więcej, zbliżająca się coraz bliżej do ukończenia Belgrave Lucy, która szczerze uważała, że już dawno pożegna się ze swoim życiem i nie do końca wie co wtedy z sobą zrobić, czuje się swobodniej rozmawiając z Jen na tego typu tematy (jak i o wcześniejszej zmianie kierunku studiów) niż z resztą Rycerzy. Nawet jeżeli Jen nie jest w stanie jej doradzić, to Lucy jest wdzięczna za samą możliwość porozmawiania o takich dylematach.

 
To nie tak, że Lucy ma problem z planami czy też decyzjami Colt. Jeśli miałaby być szczera, to zazwyczaj nawet z większością się zgadza. Nie stanowi to jednak dla niej przeszkody w ich kwestionowaniu i sprzeczania się bez większego powodu. Szczególnie, gdy jest traktowana jak dziecko. Nie żeby Colt jakkolwiek przejmował się jej opinią, gdy już coś sobie ubzdura. Dlatego też, przyzwyczajona do tego, że czasami czuje się jakby rzucała grochem o ścianę, często nie oczekuje nawet odpowiedzi, irytując go do momentu aż sama się znudzi. Nie oznacza to jednak, że wcale się nie dogadują. Wręcz przeciwnie, po kilku latach znajomości trzymają ze sobą sztamę, zdolni dojść do wzajemnego porozumienia i do wypicia nie jednego drinka.

 
Nadpobudliwość i odwaga to jedne ze wspólnych cech dla dogadujących się Lucy i Maurycego. Jako że, ich skóry mają tendencje do zgrywania jakże to odważnych bohaterów, dziewczyna lubi twierdzić jakoby dłuższy staż, dawał jej pierwszeństwo do tego oraz ewentualnego poświęcania się. Co oczywiście rzadko kiedy działa, ale intencje ma dobre! Ile na każdej akcji, oboje są gotowi bronić się nawzajem przed niebezpieczeństwami, to na co dzień zdarza im się kłóci, byle tylko temu drugiemu nie przyznać racji. Choć zazwyczaj chodzi o błahe rzeczy, jak kupno bułek czy porządki, często ich sprzeczki kończą się grą w beer ponga bez względu na porę dnia czy nocy. Czasem zdarza się też, że ostatecznie ktoś inny musi wybrać się po owe bułki, ponieważ po zaciętej rywalizacji ich dwójka nie jest już w stanie.